We hebben grootse plannen in petto. Ik verklap er nog niet te veel over maar voorzie jullie gauw van de nodige sneak peaks op onze facebook- en instagrampagina.

Intussen kreeg ik ontzettend veel mails van anderen die zich herkennen in het verhaal dat ik aan het uitschrijven ben. Ontzettend bedankt daarvoor! Wat vaak terugkeerde, waren mails waarbij jullie me vragen naar praktische tips om je gewicht te behouden of af te vallen. Vaak herkende ik mezelf ook sterk in de verhalen die jullie via mail deelden. Deze blogpost is echter geen verzameling van tips hoe je de extra kilo’s best bestrijdt. Want wat mijn verleden me vooral leerde, is dat calorieën tellen lang niet gelukkig maakt en de weg naar een gezonde relatie met voeding en een positief zelfbeeld vaak stukken moeilijker is dan gewicht te verliezen.

Natuurlijk moet je als je wil afvallen je calorie-inname beperken. Maar ik schrik er telkens weer van hoe populair sommige crashdiëten of tijdelijke diëten waarbij bepaalde voedingsgroepen volledig geschrapt worden, nog steeds zijn. Of erger nog: hoe vaak detoxprogramma’s aangeprezen worden als iets gezonds (en dat zijn ze vast en zeker omwille van hun reinigende werkingen) terwijl ze in de realiteit vaak dienen als dekmantel om drastisch te vermageren zonder zich te hoeven verantwoorden. Aan de andere kant weet ik, uit eigen ervaring, dat jezelf strenge restricties opleggen, stukken gemakkelijker is om op korte tijd gemotiveerd te blijven in een dieet dan het ‘alles met mate’ principe. Omdat één koekje eten en dan stoppen nu eenmaal meer doorzettingsvermogen vereist dan jezelf alles ontzeggen of die hele pak op te eten. Nochtans ben ik er vandaag van overtuigd dat een gezonde relatie met voeding begint bij een positief zelfbeeld. En nergens anders. We mogen ons niet laten dicteren door schaamte, schuld of de mening van de ander als het aankomt op ons eetpatroon.

Dus, wat mijn tip is om mijn lijn te behouden? Stoppen met mij zorgen te maken over het oordeel van de ander. En dat is, zoals vaak, simpeler gezegd dan gedaan. Als het op mijn eetpatroon aankomt, eet ik vooral waar ik mezelf goed bij voel. Sinds een tijdje zijn we thuis overgeschakeld naar een veganistische levensstijl (vooral uit ethische principes). Daarnaast mijd ik meestal geraffineerde tarwe en suiker. Ik zie ons lichaam in dat opzicht vooral als een machine die goede voedingsstoffen nodig heeft als brandstof om te kunnen functioneren. Bepaalde zaken (zoals hooggeraffineerde tarwe, suiker en bewaarmiddelen) leveren naar mijn gevoel geen meerwaarde om die machine geolied te houden. Calorieën tel ik niet meer. En ik probeer ook mijn weegmomenten te limiteren. Als er dan plots (na een week met veel guacamole, humus, falafel en andere gezonde caloriebommetjes) twee kilo meer op die weegschaal te lezen staat, is dat wel even slikken. Maar, in tegenstelling tot vroeger, geeft dat geen aanleiding meer om de etentjes van de dagen daarop te schrappen en intensief te gaan sporten. En dat vergt wilskracht. Maar vooral een positief zelfbeeld en een goede portie je m’en foutisme. Want waarom zijn we soms zo streng op onszelf als het op eten aankomt?

Bon, en nu genoeg gepreekt. Ik hoop dat dit herkenbaar is voor velen. En dat het ons aanzet om stil te staan bij ons voedingspatroon en de harde regels die we ons met de tijd oplegden, weer wat te versoepelen. Een gezonde levensstijl is voor mij ontzettend belangrijk maar mag en hoeft geen restrictie te zijn op ons (sociaal) leven. En dat moet gevierd worden met een recept! Omdat een appelcrumble altijd wel een goed idee is. En omdat we het verdienen! Deze appelcrumble met verse gember en vanille is glutenvrij en heerlijk als ontbijt of vieruurtje. Het recept is goed voor zo’n 6 porties.