Toen we in juli dit jaar besloten ons atelier in de Brabantdam te gaan bewonen (en dat mag je heel letterlijk nemen, want zonder onze lieve Gemma waren werkdagen van 16 uur een traditie. En eentje die we ook nu nog hoog in het vaandel dragen, eigenlijk) was ons plan niet om de voorste ruimte, die vroeger dertig jaar lang heeft gediend als traiteurszaak, meteen te verbouwen. Geen kapitaal. Geen tijd. We zouden wel zien, step by step. Maar naarmate de weken vorderden en we steeds meer mensen over de vloer kregen om hun bestelling op te komen halen, begon het toch te kriebelen om het contact met onze klanten niet enkel te beperken tot online mailverkeer en een vriendelijk woordje wanneer ze hun bestelling kwamen oppikken. Want eerlijk, als er één reden is waarom ik Madam Bakster een jaartje geleden ongeveer oprichtte, was het om mensen samen te brengen. Om aan te tonen hoe belangrijk het is om te genieten van desserts en de sociale functie die ze bekleden in ons leven. Allemaal samen aan tafel en op een bewuste manier genieten, met oog voor gezondheid en voor allergieën. YOLO dus, maar dan in de niet-gehipsterde betekenis van het woord.

'Ohoh, komt er dan een winkel?', hoor ik dan. 'Eentje waar we kunnen binnen komen en naar hartelust taartjes kunnen kopen?' Dat niet. Omdat we gekozen hebben onze filosofie rond voedselverspilling in alles wat we doen door te dragen. Een toonbank vol zoets komt er dus niet. Omdat de taartjes die die dag geen harten veroverden, onherroepelijk in de vuilbak zouden moeten vliegen en omdat we dat niet over ons hart zouden krijgen. Maar -ahaa, daar is die maar!- we werken wel aan een bar, waar je gezellig zult kunnen komen eten en drinken. Waar je vooral samen zult kunnen genieten. Of alleen, omdat dat soms ook moet kunnen. Waar je zult kunnen proeven van al wat er vers uit onze oven kwam en waar we onze filosofie willen doortrekken in de hele lijn: vrij van geraffineerde suikers, zonder dierlijke producten en zonder articifiële smaak- of bewaarmiddelen. Gewoon puur en zorgeloos genieten. Voor ganse taarten blijft de website uiteraard de place-to-be. 

De werken in de ruimte vlotten volop en ons werkteam plamuurt, sloopt en verft (niet in correcte volgorde) aan volle toeren. Wanneer we precies zullen openen, staat nog niet helemaal vast. Omdat we als jonge starters vooral leerden dat strakke deadlines de kleinere overwinningen soms te veel overschaduwen. En omdat we leerden onszelf wat tijd te gunnen. Maar we hopen snel te openen. Begin 2017 ergens, volgens onze agenda. Met veel uitroeptekens en smileys op een nog niet bekende datum. Want heel eerlijk, we missen de kleine anekdotes (en de norse buurman die nog steeds klaagt omdat we geen brood hebben) ontzettend. 

Intussen zijn we (Kobe, Laura en Gemma) met ons drietjes naarstig bezig om ons voor te bereiden op de komende weken, maanden, jaren. Voor al wat komen gaat. En staan we te popelen hier iets wreed schoons van te maken! En uiteraard worden we gesteund en geholpen door een team aan vrienden, familie en klanten die in ons verhaal geloven. Bedankt aan mijn ouders en schoonouders en Pieter, Evelien, Jolien, Siebe, Floor en co (aka mijn fan-tas-tische schoonfamilie) die mee helpen bouwen aan dit avontuur. Het moet gezegd. We zijn gezegend.